برنامهریزی در هوش مصنوعی
Planning in Artificial Intelligence
شماره درس: ۴۰۶۳۷ | تعداد واحد: ۳ |
مقطع: کارشناسی ارشد | نوع درس: نظری |
پیشنیاز: – | همنیاز: – |
اهداف درس
برنامه ریزی هوشمند یکی از حوزههای مهم و پویای مبحث هوش مصنوعی است. این حوزه در موضوعات مختلفی به ویژه کنترل روبات و مسائلی که نیازمند استدلال در مورد کنشها هستند، کاربرد دارد. برنامهریزی هوشمند در دو دهه اخیر پیشرفتهای چشمگیری داشته است. در این درس طیف گستردهای از روشهای کلاسیک، مدرن و ابتکاری برنامهریزی پوشش داده میشود. همچنین مباحث پیشرفته برنامهریزی از جمله مفهوم زمان و برنامهریزی زمانی نیز معرفی میشود.
ریز مواد
- مقدمه و تاریخچه
- برنامهریزی کلاسیک
- مدل مفهومی برنامهریزی
- نمایش مسایل برنامهریزی
- پیچیدگی برنامهریزی
- برنامهریزی مبتنی بر فضای حالات
- برنامهریزی مبتنی بر فضای برنامه
- برنامهریزی کلاسیک مدرن (Neo Classic)
- برنامهریزی مبتنی بر تحلیل گراف
- برنامهریزی از طریق ارضاپذیری (Satisfiability)
- روشهای ابتکاری برنامهریزی
- استفاده از توابع ابتکاری
- هرس فضا با قواعد کنترلی
- برنامهریزی سریع جلو رو
- برنامهریزی سلسلهمرتبی
- برنامهریزی زمانی
- برنامهریزی شرطی و غیر قطعی
- برنامهریزی و اجرا
- برنامهریزی بازگشتی
- فرابرنامهریزی
ارزیابی
- آزمون میان ترم ۳۵٪
- آزمون پایان ترم ۳۵٪
- پروژه عملی ۲۰٪
- تمرینات و کوییزها ۱۰٪
مراجع
- M. Ghallab, D. Nau, and P. Traverso, Automated Planning: Theory and Practice, Morgan Kaufmann, 2004.
- S. Russel and P. Norvig, Artificial Intelligence: a Modern Approach, Prentice Hall, 2005.